Mijn eerste drie weken
Door: Jeremi
Blijf op de hoogte en volg Jeremi
12 Oktober 2014 | Australië, Sydney
Na ruim drie weken dan hier toch mijn eerste reisverslag. Door alle drukte niet aan toegekomen maar nu is er als het goed is eindelijk wat rust in de tent.
Tot op het moment dat ik op het vliegveld stond, en toen eigenlijk ook niet, had ik niet het gevoel dat ik voor vier maanden pleite zou gaan; het besef was er gewoon niet. Met een groep van dertig man die dezelfde reis via Australian Backpackers geboekt hadden zijn we het vliegtuig in gegaan om de eerste vlucht van 12!!!! uur te maken. Van Amsterdam naar Bangkok. Wat een lange zit was dat. Gelukkig twee gezellige mensen naast me, Lars en Mike, waarmee ik die vlucht goed heb kunnen doorstaan en ook andere van de groep waar mee je dan af en toe een praatje maakt zorgt er wel voor dat het minder afzien is. Buiten het feit dat de vlucht all-inclusive was dus ook onbeperkt drinken pakken was ook niet verkeerd. In Bangkok aangekomen hadden we een tussenstop van 2 uur en konden we meteen weer het vliegtuig in voor de vlucht van 4 uur naar Taipei. Loop je dat vliegveld uit tegen een muur van hitte, was daar 33 dertig graden en onwijs benauwd. In taipei hadden we dagkamers waar we even bij konden komen van de vlucht om vervolgens weer met de bus naar het vliegveld te gaan voor nog een vlucht van negen uur naar Sydney. Ik dacht eerlijk gezegd dat ik het niet zou overleven want na 16 uur vliegen deed m’n kont zo ontzettend veel pijn dat ik niet wist waar ik het zoeken moest. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen. Op het vliegveld aangekomen was ik echt benieuwd naar hoe de douane zou zijn na al die afleveringen van border security. Dat we met een groepje naar de paspoort controle liepen stond er een groepje chinezen voor ons, althans dat dachten we want na 100 meter lopen kwamen we er achter dat ze het einde van de rij vormden die in een grote hal begon. Wij zijn maar bij het begin van de hal maar tussen de mensen gekropen, dat scheelde ons weer denk wel een uur of 2 wachten. Het ging ook niet zo heel snel. Na de paspoort controle de tassen opgehaald en naar de douane. ‘Iets aan te geven? Nee? Oké, loop maar door.’ Huh? Dat was wel echt een domper als je je bedenkt wat je allemaal op tv ziet. Het is dan ook tv want dit ging zo makkelijk, mijn tas werd niet eens gecontroleerd of wat. Buiten werden we opgewacht door 2 mensen van het Australian Backpackers team om vervolgens met zn allen in de bus te springen en naar een uitzichtpunt te rijden om een fotootje te schieten met the Opera House op de achtergrond. Daarna zijn we naar het hostel gegaan en de rest van de dag kregen we het een en ander uitgelegd over de planning en hebben we met de groep gebarbecued. ’s Avonds met een paar nog een drankje gedaan en toen naar bed want de volgende morgen moesten we er weer om 6 uur uit. Ik had eigenlijk het idee dat ik om 7 uur al naar mn bed wilde maar het was beter om dat niet te doen om een jetlag zo veel mogelijk te beperken dus dat deed ik dan ook maar.
De volgende ochtend om 6 uur het wekkertje. Viel me op zich wel mee en enig last van een jetlag had ik niet voor m’n gevoel. We gingen vandaag het een en ander regelen zoals een bankrekening, verzekering en een simkaartje voor hier. Chill, voor 30 dollar had je 10 dollar beltegoed en 1000 mb. We gingen bij het hostel vandaan met de bus en toen met de ferry naar de stad waar je echt een mooi uitzicht had op de stad vanaf het water. Na alles geregeld te hebben en een bezoekje te hebben gebracht aan een autoverhuurbedrijf zijn we een wandeling gaan maken door de stad, door the Royal Botanic Gardens en vervolgens zijn we lang the Opera House gelopen om vervolgens weer terug naar het hostel te gaan. ’s Avonds nog nagezeten bij het hostel en bijtijds naar bed want de volgende dag stond Defqon op het programma.
We zijn met een groep van 30 naar Australië gekomen maar er waren nog 60 andere Nederlanders naar het hostel gekomen om samen met ons naar Defqon te gaan. Na een rit van 2 uur omdat onze buschauffeur uiteraard verkeerd reed, waren we eindelijk daar. Op weg naar de ingang heb ik nog nooit zoveel politie en politiehonden gezien bij een festival. Ik denk dat er wel 100 man stond en wel 3 politiehonden voorbij zien lopen. Het festival zelf was echt supergaaf. Alle Nederlanders in het oranje, was leuk om te zien. En de sfeer was echt top en het weer was ook super. Je kon er gratis zonnebrand en water halen dat was wel gunstig, ze zijn het immers verplicht. Het was alleen een beetje vaag dat security telkens een ID wilden zien wanneer je drinken ging halen. Om half 12 zou de bus weer richting hostel gaan. De bus was ten eerste veels te laat en ten tweede was het zo’n stadsbus dus dat zat ook voor geen meter 2 uur lang. Was blij toen ik in mn bed lag. Het was een onwijs gaaf festival en ik was echt kapot toen ik weer terug in het hostel was.
De volgende dag hadden ze gepland om een wandeling te maken dus hadden ze het idee om dan om 9 uur te ontbijten. Ik en de rest van de jongens vonden het een strakker plan om lekker tot 1 uur in ons bed te blijven dus dat deden we ook. Toen even gegeten en even naar het strand. Het was alleen nog niet echt strandweer want ondanks dat de zon scheen was het windje dat van zee af kwam toch nog wel koud. Met eten zijn we met een groepje naar Manly gegaan, een andere buitenwijk van Sydney, 20-30 minuten met de bus. Wij zaten in Collaroy. Daar heb ik Fish and Chips gegeten… niet heel bijzonder maar wel oké alleen die vis was best vet eigenlijk. Al met al niet echt een gezonde hap. Daarna nog even naar een bar/restaurant gegaan waar boven een bandje speelde. Was wel leuk maar van 11 dollar voor m’n drankje was het ook gauw gedaan met de pret. Het was dan wel weer Grolsch Beugel, dat scheelt wel.
Op maandag zouden we naar de Blue Mountains gaan, een nationaal park net buiten Sydney. Onze bus stond klaar en op weg naar de Blue Mountains, ook weer een rit van 2 a 2,5 uur maakten we kennis met onze buschauffeur; een man die al zijn hele leven volgens mij dit soort tourtjes doet en op de meest monotone manier uitleg geeft en flauwe grapjes maakt. Bij de Blue Mountains een aardig stuk gelopen over dunne paden en langs steile kliffen. Het was echt heel mooi om te zien en de natuur is echt prachtig. Daarna nog wat andere uitkijkpunten aangedaan (o.a. wentworth falls) en toen nog een kort ritje naar de drie zusters. Drie rotsen welke er eigenlijk negen waren die van grote spirituele betekenis waren voor de aboriginals… ofzo iets. Daarna van de beste tourguide nog uitleg gekregen hoe een boomerang werkt en daarna zijn we naar Featherdale Wildlife Parc geweest. Een soort van kleine dierentuin waar ik kangoeroe’s, koala’s, slagen, hagedissen, tasmaanse duivels, dingo’s, een krokodil en nog meer heb gezien. Het was enerzijds wel gaaf maar anderzijds leek het me ook wel zielig voor die beestjes en vooral omdat het er stikten van de Aziaten die totaal geen enkel respect toonden voor de beesten en andere bezoekers. Wil je op de foto met zo’n beest duwen ze je nog net niet weg en staan ze naar een koala te schreeuwen en te klappen omdat het beestje niet genoeg beweegt (Nee heel gek omdat dat beest de hele dag zo stoned is als een garnaal van al die eucalyptusbladeren maar goed). Daarna weer terug naar het hostel, met z’n allen gegeten en daarna nog even buiten gezeten. Wederom ging het wekkertje weer vroeg de volgende dag. Nu maar liefst om half 6.
Vandaag gingen we namelijk om half 7 met bus ergens nabij Wollongong om te surfen. Ook weer een rit van goed 2,5 uur. Ik mocht me meteen in mijn wetsuit hijsen om daarna nog op het droge de basics van het surfen uitgelegd te krijgen. Na wat gespartel op het droge mochten we eindelijk het water in. Daar kwam ik er al snel achter dat het lang niet zo makkelijk is als dat het lijkt. De stroming was onwijs sterk en het water was erg zout wat erg zeer deed aan mijn ogen. Er waren best wel flinke golven maar omdat ik afdreef en een paar keer van mn plank werd gespoeld had ik er wel een beetje de pest in. Het is me wel een paar gelukt om te blijven staan maar het viel me vies tegen. Ik zal het tijdens m’n trip nog wel een paar keer proberen. In Sydney kun je ook wel leuk surfen en overal langs de kust eigenlijk ook wel dus we proberen het nog wel een paar keer. Om 4 uur was het weer mooi geweest en deden we er uiteindelijk 3 uur over om weer terug te komen, whoohoo. Dit was eigenlijk de laatste dag dat we in het hostel zouden blijven maar we hebben met de jongens op de kamer nog 2 dagen bijgeboekt zodat we nog de tijd hadden om een ander onderkomen te zoeken. Dat bleek nog niet eens zo makkelijk te zijn en uiteindelijk hadden Mike, Lars en ik een appartement gevonden in Glebe, 10 minuten vanaf de stad met de bus. We moesten alleen nog wel even terug naar het hostel omdat onze tassen daar lagen en we pas de volgende dag in het appartement konden. Die nacht sliep ik op een kamer met 7 vreemden, mijn eerste echte hostel ervaring eigenlijk en om nou te zeggen dat ik dat zo leuk vond… maja het hoort erbij denk ik dan maar!
We hadden nu eindelijk een plek voor onszelf en konden we beginnen met het zoeken naar werk. Die vrijdag hebben we in het appartement lekker zitten pesten en zaterdag wilden we gaan stappen alleen overal wilden ze ontzettend veel entree en kwamen we her en der niet eens binnen omdat ze daar een dresscode hadden. Dus dan maar weer terug met de taxi.
Die eerste week zijn we druk geweest in een internetcafé met het zoeken naar werk en we konden met z’n drieën terecht bij een hovenier. Ground Up Landscapes heet het. Op de eerste dag mochten we een tuin van een appartementencomplex leegtrekken. Het is zwaar maar wel leuk werk en er werken 4 gasten die echt super relaxt zijn en wel van humor houden. Het was alleen helaas niet fulltime dus druk gezocht naar ander werk en uiteindelijk wat gevonden als afwasser bij een klein restaurantje hier om de hoek. Naast het werken gebeurd er eigenlijk niet zo heel veel aangezien ik dan om half 6 uit de veren moet ga ik wel op tijd naar bed. Afgelopen week een andere tuin leeg gehaald maar die tuin lag 30 treden naar beneden ten opzichte van het huis en er moesten allemaal emmers grond van beneden naar boven en gesteente van boven naar beneden. Wat een zware dag was dat, heb nog nooit zoveel treden gelopen op 1 dag en dat steeds met een emmer van minstens 30 kg op je nek… wat een klus!! Maar wel leuk evengoed maar ik was wel gebroken aan het eind van de dag. Op m’n vrije dag afgelopen week nog even een wandeling gemaakt door Sydney. Ik heb denk ik ruim 14 km gelopen die dag en nog lang niet gelopen wat ik wilde lopen dus de rest doe ik volgende keer wel. Gisteren weer eens wezen stappen hier. Ik en Mike zouden alleen even naar de film gaan maar daarna zijn we ook nog in een tent beland waar ik uiteindelijk nog uit ben gezet omdat ik er één van het personeel een beetje boos aankeek omdat hij niet tegen een grapje kon. Die ging meteen naar de security die mij vroeg of ik wilde vertrekken. Ik vond dat niet terecht dus ik zei dat het enkel een grapje was waarop de man van de security uiteindelijk mijn arm vastpakte en zei dat ik hem niet moest dwingen mij er uit te zetten. Dat was heel fijn voor hem maar in plaats daarvan gaf ik hem een gooi de straat op maar toen had ik meteen 2 andere security gasten op mijn nek. Toen hebben we maar de taxi gepakt naar het casino want dat was nog het enige wat open was. Al met al een geslaagd avondje. Afgelopen weken ook nog een paar keer naar strand geweest. Uiteraard Bondi Beach wat wel een mooi strand is alleen ram en ram vol met toeristen en Aziaten. Dat is wel opmerkelijk in Sydney dat je je vaker in China waant dan in Sydney omdat er overal Aziaten lopen hier en ze werken ook overal. Sowieso staat elk fastfoodrestaurant er vol mee. Daarna nog naar Maroubra beach geweest waar we nog zijn wezen surfen. Alleen de golven waren hier best wel groot en ook heel veel achter elkaar dus als broekie was hier geen beginnen aan. Ik spoelde steeds van mn plank af en ik denk dat ik 3 of 4 keer op die plank heb kunnen staan. Het was echt moeilijk! We zijn ook nog naar Coogee Beach geweest maar dat was erg druk en het strand was ook best wel klein dus dat viel een beetje tegen. Ook hadden ze daar geen fitnesspark wat je bij Bondi en Maroubra wel heb. Bij Bondi komen de hele dag mensen op dat fitnesspark af om even de macho uit de hangen en laten zien hoe sterk ze zijn. Het is wel vermakelijk om te zien.
Komende weken zal vooral in het teken staan van werk om geld te verdienen zodat ik dat de weken daarop weer kan uitgeven dus zo heel veel zal er niet gebeuren behalve dan het werk en op vrije dagen als het mooi weer is lekker op strand liggen, rotleven.
Cheers!
Tot op het moment dat ik op het vliegveld stond, en toen eigenlijk ook niet, had ik niet het gevoel dat ik voor vier maanden pleite zou gaan; het besef was er gewoon niet. Met een groep van dertig man die dezelfde reis via Australian Backpackers geboekt hadden zijn we het vliegtuig in gegaan om de eerste vlucht van 12!!!! uur te maken. Van Amsterdam naar Bangkok. Wat een lange zit was dat. Gelukkig twee gezellige mensen naast me, Lars en Mike, waarmee ik die vlucht goed heb kunnen doorstaan en ook andere van de groep waar mee je dan af en toe een praatje maakt zorgt er wel voor dat het minder afzien is. Buiten het feit dat de vlucht all-inclusive was dus ook onbeperkt drinken pakken was ook niet verkeerd. In Bangkok aangekomen hadden we een tussenstop van 2 uur en konden we meteen weer het vliegtuig in voor de vlucht van 4 uur naar Taipei. Loop je dat vliegveld uit tegen een muur van hitte, was daar 33 dertig graden en onwijs benauwd. In taipei hadden we dagkamers waar we even bij konden komen van de vlucht om vervolgens weer met de bus naar het vliegveld te gaan voor nog een vlucht van negen uur naar Sydney. Ik dacht eerlijk gezegd dat ik het niet zou overleven want na 16 uur vliegen deed m’n kont zo ontzettend veel pijn dat ik niet wist waar ik het zoeken moest. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen. Op het vliegveld aangekomen was ik echt benieuwd naar hoe de douane zou zijn na al die afleveringen van border security. Dat we met een groepje naar de paspoort controle liepen stond er een groepje chinezen voor ons, althans dat dachten we want na 100 meter lopen kwamen we er achter dat ze het einde van de rij vormden die in een grote hal begon. Wij zijn maar bij het begin van de hal maar tussen de mensen gekropen, dat scheelde ons weer denk wel een uur of 2 wachten. Het ging ook niet zo heel snel. Na de paspoort controle de tassen opgehaald en naar de douane. ‘Iets aan te geven? Nee? Oké, loop maar door.’ Huh? Dat was wel echt een domper als je je bedenkt wat je allemaal op tv ziet. Het is dan ook tv want dit ging zo makkelijk, mijn tas werd niet eens gecontroleerd of wat. Buiten werden we opgewacht door 2 mensen van het Australian Backpackers team om vervolgens met zn allen in de bus te springen en naar een uitzichtpunt te rijden om een fotootje te schieten met the Opera House op de achtergrond. Daarna zijn we naar het hostel gegaan en de rest van de dag kregen we het een en ander uitgelegd over de planning en hebben we met de groep gebarbecued. ’s Avonds met een paar nog een drankje gedaan en toen naar bed want de volgende morgen moesten we er weer om 6 uur uit. Ik had eigenlijk het idee dat ik om 7 uur al naar mn bed wilde maar het was beter om dat niet te doen om een jetlag zo veel mogelijk te beperken dus dat deed ik dan ook maar.
De volgende ochtend om 6 uur het wekkertje. Viel me op zich wel mee en enig last van een jetlag had ik niet voor m’n gevoel. We gingen vandaag het een en ander regelen zoals een bankrekening, verzekering en een simkaartje voor hier. Chill, voor 30 dollar had je 10 dollar beltegoed en 1000 mb. We gingen bij het hostel vandaan met de bus en toen met de ferry naar de stad waar je echt een mooi uitzicht had op de stad vanaf het water. Na alles geregeld te hebben en een bezoekje te hebben gebracht aan een autoverhuurbedrijf zijn we een wandeling gaan maken door de stad, door the Royal Botanic Gardens en vervolgens zijn we lang the Opera House gelopen om vervolgens weer terug naar het hostel te gaan. ’s Avonds nog nagezeten bij het hostel en bijtijds naar bed want de volgende dag stond Defqon op het programma.
We zijn met een groep van 30 naar Australië gekomen maar er waren nog 60 andere Nederlanders naar het hostel gekomen om samen met ons naar Defqon te gaan. Na een rit van 2 uur omdat onze buschauffeur uiteraard verkeerd reed, waren we eindelijk daar. Op weg naar de ingang heb ik nog nooit zoveel politie en politiehonden gezien bij een festival. Ik denk dat er wel 100 man stond en wel 3 politiehonden voorbij zien lopen. Het festival zelf was echt supergaaf. Alle Nederlanders in het oranje, was leuk om te zien. En de sfeer was echt top en het weer was ook super. Je kon er gratis zonnebrand en water halen dat was wel gunstig, ze zijn het immers verplicht. Het was alleen een beetje vaag dat security telkens een ID wilden zien wanneer je drinken ging halen. Om half 12 zou de bus weer richting hostel gaan. De bus was ten eerste veels te laat en ten tweede was het zo’n stadsbus dus dat zat ook voor geen meter 2 uur lang. Was blij toen ik in mn bed lag. Het was een onwijs gaaf festival en ik was echt kapot toen ik weer terug in het hostel was.
De volgende dag hadden ze gepland om een wandeling te maken dus hadden ze het idee om dan om 9 uur te ontbijten. Ik en de rest van de jongens vonden het een strakker plan om lekker tot 1 uur in ons bed te blijven dus dat deden we ook. Toen even gegeten en even naar het strand. Het was alleen nog niet echt strandweer want ondanks dat de zon scheen was het windje dat van zee af kwam toch nog wel koud. Met eten zijn we met een groepje naar Manly gegaan, een andere buitenwijk van Sydney, 20-30 minuten met de bus. Wij zaten in Collaroy. Daar heb ik Fish and Chips gegeten… niet heel bijzonder maar wel oké alleen die vis was best vet eigenlijk. Al met al niet echt een gezonde hap. Daarna nog even naar een bar/restaurant gegaan waar boven een bandje speelde. Was wel leuk maar van 11 dollar voor m’n drankje was het ook gauw gedaan met de pret. Het was dan wel weer Grolsch Beugel, dat scheelt wel.
Op maandag zouden we naar de Blue Mountains gaan, een nationaal park net buiten Sydney. Onze bus stond klaar en op weg naar de Blue Mountains, ook weer een rit van 2 a 2,5 uur maakten we kennis met onze buschauffeur; een man die al zijn hele leven volgens mij dit soort tourtjes doet en op de meest monotone manier uitleg geeft en flauwe grapjes maakt. Bij de Blue Mountains een aardig stuk gelopen over dunne paden en langs steile kliffen. Het was echt heel mooi om te zien en de natuur is echt prachtig. Daarna nog wat andere uitkijkpunten aangedaan (o.a. wentworth falls) en toen nog een kort ritje naar de drie zusters. Drie rotsen welke er eigenlijk negen waren die van grote spirituele betekenis waren voor de aboriginals… ofzo iets. Daarna van de beste tourguide nog uitleg gekregen hoe een boomerang werkt en daarna zijn we naar Featherdale Wildlife Parc geweest. Een soort van kleine dierentuin waar ik kangoeroe’s, koala’s, slagen, hagedissen, tasmaanse duivels, dingo’s, een krokodil en nog meer heb gezien. Het was enerzijds wel gaaf maar anderzijds leek het me ook wel zielig voor die beestjes en vooral omdat het er stikten van de Aziaten die totaal geen enkel respect toonden voor de beesten en andere bezoekers. Wil je op de foto met zo’n beest duwen ze je nog net niet weg en staan ze naar een koala te schreeuwen en te klappen omdat het beestje niet genoeg beweegt (Nee heel gek omdat dat beest de hele dag zo stoned is als een garnaal van al die eucalyptusbladeren maar goed). Daarna weer terug naar het hostel, met z’n allen gegeten en daarna nog even buiten gezeten. Wederom ging het wekkertje weer vroeg de volgende dag. Nu maar liefst om half 6.
Vandaag gingen we namelijk om half 7 met bus ergens nabij Wollongong om te surfen. Ook weer een rit van goed 2,5 uur. Ik mocht me meteen in mijn wetsuit hijsen om daarna nog op het droge de basics van het surfen uitgelegd te krijgen. Na wat gespartel op het droge mochten we eindelijk het water in. Daar kwam ik er al snel achter dat het lang niet zo makkelijk is als dat het lijkt. De stroming was onwijs sterk en het water was erg zout wat erg zeer deed aan mijn ogen. Er waren best wel flinke golven maar omdat ik afdreef en een paar keer van mn plank werd gespoeld had ik er wel een beetje de pest in. Het is me wel een paar gelukt om te blijven staan maar het viel me vies tegen. Ik zal het tijdens m’n trip nog wel een paar keer proberen. In Sydney kun je ook wel leuk surfen en overal langs de kust eigenlijk ook wel dus we proberen het nog wel een paar keer. Om 4 uur was het weer mooi geweest en deden we er uiteindelijk 3 uur over om weer terug te komen, whoohoo. Dit was eigenlijk de laatste dag dat we in het hostel zouden blijven maar we hebben met de jongens op de kamer nog 2 dagen bijgeboekt zodat we nog de tijd hadden om een ander onderkomen te zoeken. Dat bleek nog niet eens zo makkelijk te zijn en uiteindelijk hadden Mike, Lars en ik een appartement gevonden in Glebe, 10 minuten vanaf de stad met de bus. We moesten alleen nog wel even terug naar het hostel omdat onze tassen daar lagen en we pas de volgende dag in het appartement konden. Die nacht sliep ik op een kamer met 7 vreemden, mijn eerste echte hostel ervaring eigenlijk en om nou te zeggen dat ik dat zo leuk vond… maja het hoort erbij denk ik dan maar!
We hadden nu eindelijk een plek voor onszelf en konden we beginnen met het zoeken naar werk. Die vrijdag hebben we in het appartement lekker zitten pesten en zaterdag wilden we gaan stappen alleen overal wilden ze ontzettend veel entree en kwamen we her en der niet eens binnen omdat ze daar een dresscode hadden. Dus dan maar weer terug met de taxi.
Die eerste week zijn we druk geweest in een internetcafé met het zoeken naar werk en we konden met z’n drieën terecht bij een hovenier. Ground Up Landscapes heet het. Op de eerste dag mochten we een tuin van een appartementencomplex leegtrekken. Het is zwaar maar wel leuk werk en er werken 4 gasten die echt super relaxt zijn en wel van humor houden. Het was alleen helaas niet fulltime dus druk gezocht naar ander werk en uiteindelijk wat gevonden als afwasser bij een klein restaurantje hier om de hoek. Naast het werken gebeurd er eigenlijk niet zo heel veel aangezien ik dan om half 6 uit de veren moet ga ik wel op tijd naar bed. Afgelopen week een andere tuin leeg gehaald maar die tuin lag 30 treden naar beneden ten opzichte van het huis en er moesten allemaal emmers grond van beneden naar boven en gesteente van boven naar beneden. Wat een zware dag was dat, heb nog nooit zoveel treden gelopen op 1 dag en dat steeds met een emmer van minstens 30 kg op je nek… wat een klus!! Maar wel leuk evengoed maar ik was wel gebroken aan het eind van de dag. Op m’n vrije dag afgelopen week nog even een wandeling gemaakt door Sydney. Ik heb denk ik ruim 14 km gelopen die dag en nog lang niet gelopen wat ik wilde lopen dus de rest doe ik volgende keer wel. Gisteren weer eens wezen stappen hier. Ik en Mike zouden alleen even naar de film gaan maar daarna zijn we ook nog in een tent beland waar ik uiteindelijk nog uit ben gezet omdat ik er één van het personeel een beetje boos aankeek omdat hij niet tegen een grapje kon. Die ging meteen naar de security die mij vroeg of ik wilde vertrekken. Ik vond dat niet terecht dus ik zei dat het enkel een grapje was waarop de man van de security uiteindelijk mijn arm vastpakte en zei dat ik hem niet moest dwingen mij er uit te zetten. Dat was heel fijn voor hem maar in plaats daarvan gaf ik hem een gooi de straat op maar toen had ik meteen 2 andere security gasten op mijn nek. Toen hebben we maar de taxi gepakt naar het casino want dat was nog het enige wat open was. Al met al een geslaagd avondje. Afgelopen weken ook nog een paar keer naar strand geweest. Uiteraard Bondi Beach wat wel een mooi strand is alleen ram en ram vol met toeristen en Aziaten. Dat is wel opmerkelijk in Sydney dat je je vaker in China waant dan in Sydney omdat er overal Aziaten lopen hier en ze werken ook overal. Sowieso staat elk fastfoodrestaurant er vol mee. Daarna nog naar Maroubra beach geweest waar we nog zijn wezen surfen. Alleen de golven waren hier best wel groot en ook heel veel achter elkaar dus als broekie was hier geen beginnen aan. Ik spoelde steeds van mn plank af en ik denk dat ik 3 of 4 keer op die plank heb kunnen staan. Het was echt moeilijk! We zijn ook nog naar Coogee Beach geweest maar dat was erg druk en het strand was ook best wel klein dus dat viel een beetje tegen. Ook hadden ze daar geen fitnesspark wat je bij Bondi en Maroubra wel heb. Bij Bondi komen de hele dag mensen op dat fitnesspark af om even de macho uit de hangen en laten zien hoe sterk ze zijn. Het is wel vermakelijk om te zien.
Komende weken zal vooral in het teken staan van werk om geld te verdienen zodat ik dat de weken daarop weer kan uitgeven dus zo heel veel zal er niet gebeuren behalve dan het werk en op vrije dagen als het mooi weer is lekker op strand liggen, rotleven.
Cheers!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
