Oostkust halverwege, hoop gezien hoop gedaan
Blijf op de hoogte en volg Jeremi
07 December 2014 | Australië, Noosa Heads
Nu ben ik toch alweer een tijd verder en is mijn oostkust reis echt begonnen. Ik doe een hoop maar denk ook zeker om mijn ontspanning, ook belangrijk!
Voordat ik vanuit Sydney ben vertrokken nog even gezellig gezeten met Lars, Mike en de Canadees en Brit die op dezelfde kamer lagen. Waren erg gezellige mensen. De Brit kletste de oren van je kop maar vertelde wel boeiend. Hij werkte als accountant bij Allianz in Londen en wist daar de mooiste verhalen over te vertellen. Hij deed ook als enige de pensioenen bij Allianz voor dat kantoor. Je zou denken dat de verzekeringswereld echt dead boring zou zijn maar hij wist er wel leuk over te vertellen. Dan kom je er achter dat Allianz de grootste verzekeraar ter wereld is, dat ze Duits zijn (wist ik niet), dat hun vermogen groter is dan dat het hele verenigd koninkrijk, dat de directie in Duitsland zijn privé vliegtuig heeft die ze als eerst in het Verenigd Koninkrijk hebben laten landen omdat ze er dan minder belasting over betalen omdat je over een vliegtuig de belasting betaald waar hij het eerste land (wist ik ook niet) en dat hun grootste inkomsten bron niet zorgverzekeringen zijn, geen autoverzekeringen en ook niet de pensioenen maar wel de onderzeeërs, wist ik dat ook weer. Zo kan een verhaal over verzekeringen opeens toch best interessant worden en voordat je het weet ben je zo een paar uur verder.
Om 11 uur zou de bus vertrekken vrijdag naar Coffs Harbour. Daar zou ik 7,5 uur later aankomen. Toch gelukkig nog 3 a 4 uurtjes kunnen slapen in de bus. Het hostel was een half uur lopen, niet te doen dus met 3 tassen. Gelukkig moest er ook iemand anders naar dat hostel en had een ander al een taxi gebeld dus dat kwam mooi uit! De receptie was nog niet open dus heb mijn backpack daar gedropt en ben op strand gaan liggen om van de opkomende zon te genieten. Was een mooi gezicht en het was heerlijk rustig op strand en om 7 uur wel al behoorlijk warm. Onderweg naar het strand hoorde ik een vogel die een soort starwars geluid maakte, echt heel bizar. Ik wilde de paar dagen alvast een beetje inplannen die ik daar was en ik zag dat je een mountainbike downhill tourtje kon doen dus dat leek me wel wat. Kreeg ik een vrouw aan de lijn die zei dat ze geen plek meer had voor de volgende dag en toen ik vroeg naar vandaag werd er opgehangen… oké geen mountainbike tourtje dus. Zag ook nog dat je in de buurt kon raften en ook nog walvissen kijken dus ik ben bij de receptie daar naar gaan vragen en zij vertelde me dat het bedrijf van de mountainbikes allang gestopt was, het raften niet gebeurd voorlopig, er nergens mountainbikes in de buurt verhuurd worden en het walvissenseizoen al voorbij was… Oké dat was Coffs Harbour. Ben die dag naar muttonbird island gelopen wat wel mooi was. Wilde daarna naar the Big Banana maar dat was veels te ver lopen kwam ik halverweg lopen dus maar rechtsomkeert gemaakt naar het hostel. Nog een rondje door het plaatsje gedaan maar dat was helemaal uitgestorven dus vroeg me eigenlijk wel een beetje af waar ik was beland. ’s Avonds op de bank gaan zitten waar ik om 8 uur in slaap viel en om 11 uur weer wakker werd. De volgende dag geen idee wat ik moest doen eigenlijk dus ben maar een stukje gaan wandelen en uiteindelijk in de botanische tuinen beland wat best wel mooi was. ’s Middags op een strandbed aan het zwembad gelegen en vroeg naar bed gegaan want moest de volgende dag weer vroeg op want dan zou de bus mij naar Byron Bay brengen. De avond ervoor een jongen uit Zwitserland ontmoet die ook dezelfde bus moest hebben dus konden we samen met de taxi, dat scheelt weer in de centen! Backpackers life eh?! Het was meen ik een busrit van 3 a 4 vier uurtjes dus dat was wel goed te doen. Daar in het Nomads hostel aangekomen wat er erg goed uit zag en ook gezellig met een mooie binnenplaats. Die middag maar meteen uitgezocht wat ik zou gaan doen en alles gepland. Ik wilde naar de vuurtoren lopen maar zag dat ze vanuit het hostel een lighthouse walk deden dus ben daar mee gegaan. Had misschien wel beter geweten als ik wist dat onze ‘tourguide’ echt straalbezopen was. Uiteindelijk was het wel gezellig en het was een mooie wandeling en ook weer wat anderen van het hostel ontmoet. Nog op het meest oostelijke punt van Australië gestaan en onderweg terug naar het hostel mijn eerste slang gezien en nog een paar hagedissen die daar best veel rondlopen. Na de wandeling kwam ik terug in het hostel waar ik voor het eerst mijn kamergenoten aantrof. Twee Duitsers, een Ier en twee uit Zweden wat een stelletje was ondanks dat het soms wel dik in de 20 graden was, toch elke nacht samen op een 1 persoonsbed sliepen… Je moet er wat voor over hebben he?! Ik ben bij de Duitsers en Ier aangehaakt en hebben ’s avonds gegeten bij de Cheeky Monkeys voor 5$ en nog met een gratis drankje, wat een feest! Daar dacht ik elke dag wel te gaan eten. Je moest alleen wel een kaartje meebrengen die je bij een reisbureau kon krijgen maar dan moest je wel interesse tonen voor een tourtje via hen. Daarna terug gegaan, ons vermaakt in het hostel met wat bierpong en toen weer terug naar de Cheeky Monkeys om uit te gaan. Al met al wel een gezellige avond. De volgende dag had ik gepland om mijn eerste duik te gaan doen. Ik moest er om half tien zijn en eerst kreeg ik een introductie filmpje te zien en moest ik een vragenlijst invullen en hun uitsluiten van enige aansprakelijk omdat ik er maar van bewust moest zijn dat het wel dodelijk kon zijn… afijn! Eerst mocht ik even oefenen in het zwembad wat ik wel fijn vond want ademen door zo’n mondstuk was toch een hele andere beleving zonder dat je door je neus kon ademen. Dus kon ik daar even een paar rondjes zwemmen om even te wennen. Wel een geklooi met je Buoyancy want ik ging op en neer in het water. Wat het precies doet zoeken jullie maar op want ik ga dat niet helemaal uitleggen :D Toen mochten we voor het echte werk de zee in. Gingen we eerst met een rubberboot met tien man ofzo het water op (Er gingen een hoop mensen snorkelen, ik was de enige die een introductie duik deed). Hij vaarde best wel hard en ik ben al niet zo’n held wat dat betreft dus dat was al een goed begin. Toen op de plek waar we gingen duiken waren de golven best wel hoog dus ik werd meteen al half zeeziek. Op de boot m’n bepakking aangetrokken en toen achterover het water in. Daar moest ik naar een boei zwemmen waar een touw aanzat waaraan we langzaam in het water zouden zakken. Ik was nog geen twee meter in het water en ik raakte al aardig in paniek omdat het gewoon zo vreemd was en ook die sterke stroming die mij overal heen schudde. Ik voelde me opeens niet meer zo op mijn gemak. Even wat adem gehaald en toen langzaam aan langs het touw naar beneden. Om de meter steeds even je oren laten ploppen om de druk niet te groot te laten worden op je oren. Uiteindelijk beneden aangekomen zag ik de eerste vissen al zwemmen. Grote vissen met van die felblauwe vlekken die haast licht gaven. Ik denk dat we een half uur hebben gedoken. Ik vond het wel ontzettend mooi. Een wobbegong haai gezien, grote manta ray, hier en daar een grote aal verstopt in het koraal en een hoop grote mooie vissen. Omdat het mijn eerste keer was en ik toch nog heel erg bezig was met het zwemmen zelf, het ademen en mijn bepakking kon ik niet echt optimaal genieten van de omgeving maar het was wel een hele mooie ervaring. Ik wil zeker in het Great Barrier Reef nog een keer duiken en wellicht daarvoor ook nog wel een keer. Ik was wel de rest van de dag nogal ontstemd omdat ik er gewoon nogal door verbouwereerd was. Weet niet of ik de instructrice wel de indruk heb gegeven dat ik het wel echt leuk vond…
Woensdag had ik een ‘rainforest mountainbike tour’ gepland. Onze tourguide Tim, haalde mij op om tien uur met een grote Jeep met een zooi mountainbikes op de trailer. Na mij stapte een jongen in van eind 20/ begin 30 uit de U.S. die hier op vakantie was 3 weken. Daarna werden er vier meiden opgehaald van mijn leeftijd. Dan vraag ik me toch altijd weer af hoe ze op het idee komen om zo’n tour te doen. Na een half uurtje rijden kwamen we bij de Minyon Falls aan. We waren aan de binnenkant van een miljoenen jaren oude krater beland. Het idee was wel gaaf alleen er was niks meer van te zien want het was nu allemaal regenwoud. Het eerste stuk parcours wat we deden – deed het met 2 anderen want de rest koos voor het makkelijke stuk – was een smal en behoorlijk lastig stuk. Heel veel gladde stenen, stronken van bomen en stukken waar je wel af moest stappen omdat je weggleed of dat er een opstap was van 50 cm. Net eigenlijk even te moeilijk om lekker doorheen te komen omdat je best wel eens moest afstappen. Die anderen liepen meer dan dat ze fietsten volgens mij, die Amerikaan liep alleen maar te klagen dat het niet te doen was. Toen stapte ik even af om te wachten op die andere twee en zag ik wat zwarts op mn been wat bewoog. Leuk, bloedzuigers! Ik had er nog 6 op mn lijf zitten dus die er allemaal snel afgeschoten. Toen zag ik in een gaatje wat bewegen en uit nieuwsgierigheid maar even een steel van een plant ingeprikt waarna er allemaal gigantische mieren uit kwamen met mega kaken die het nu op mij gemunt hadden dus ik ben maar even verderop gaan staan. Toen ik die Amerikaan vertelde over die bloedzuigers wist hij niet wat hem overkwam en ging ie als een bezetene op zijn been inslaan om dat ding weg te krijgen. Hilarisch gezicht. Hij had van zijn leven nog nooit een bloedzuiger gezien, hij wist het alleen te refereren aan de film Stand by me die later die dag dus ook nog vaak genoeg onderwerp van gesprek was. Na dat stuk voegden we ons weer bij de anderen en daarvan zag ik al 1 gezicht zo staan dat ik wist dat zij er al geen zin meer in had, top! Daarna konden we een ander rondje doen wat veel beter te doen was en ik ook de snelheid wat op kon schroeven om het een beetje spannend te maken. Daarna zei hij dat ik ergens omhoog kon gaan, en dan omdraaien voor de afdaling. Hij zei niet verder dan tien minuten… Tien minuten omhoog fietsen??? Nou inderdaad, na vier minuten was ik al aardig moe en ben ik maar omgedraaid. Daarna zijn we naar een plek gefietst waar we even een verfrissende duik konden nemen en een broodje konden eten. Toen ik daarna weer op de fiets stapte wilde ik eigenlijk meteen het liefst weer terug naar de auto; mijn kont deed zo’n pijn! Gelukkig ging het na enige tijd wel weer. Hij vroeg wie er een makkelijk pad wilde doen en wie er een moeilijke klim wilde doen waarna een aardige daling volgde van een kilometer of drie. Eigenlijk had ik zoiets van ik doe lekker makkelijk, terug naar de auto. Maar twee wilden die klim wel doen dus ja dan laat ik me niet kennen. Die klim was echt genadeloos. Hij had het over 19%. Dat is echt stijl en dat ik boven was kon ik wel janken zo uitgeput was ik en zo verzuurd waren mijn benen. Die vent ook weer blij dat ie mij eindelijk had uitgeput. Die andere twee waren na 10 meter al maar gaan lopen. Daarna eigenlijk alleen maar downhill stukken gedaan wat echt wel gaaf was. Één stuk was echt wel gaaf, ontzettend stijl met de kans om behoorlijke sprongen te maken waarbij ik met de tweede al te enthousiast werd en bijna van mijn fiets af stuiterde. Daarna met de auto nog ergens naar boven gereden waarna we ook weer naar beneden konden zoeven. Het laatste stuk was asfalt dus daar kon je echt heel hard op gaan. Een zware maar erg leuke dag. Ik had eigenlijk afgesproken met mijn kamergenoten nog uit te gaan maar eigenlijk had ik zoiets van ik ga meteen naar bed toe! Ik was kapot. Om negen uur mijn bed toch maar keer uitgekomen en toch met ze meegegaan om uit te gaan.
De volgende dag waren mijn kamergenoten vertrokken en ik ben uiteindelijk naar het strand gedaan en ’s middags nog een tukkie gedaan. Rustig dagje gehad. De volgende dag nog een stukje hardgelopen en de rest van mijn reis een beetje uitgeplozen. Dat ik terugkwam van het eten werd ik gevraagd door een kerel om met zijn groepje mee uit te gaan. Waren 5 mensen uit Sydney waar ik een erg leuke avond mee gehad heb. Een kerel, Shane, zei nadat ik zei dat ik nabij Amsterdam woon dat hij van iedereen hoorde dat het niet Amsterdam was maar AmsterDAMNED! Dat was wel komisch en daarna kreeg ik de naam Amsterdam. De volgende dag mijn spullen gepakt want de volgende stop was Surfers Paradise. Toen ik Surfers Paradise binnenreed had ik echt wel een beetje een Miami gevoel. Mooi weer, palmbomen, allemaal mooie hoge flatgebouwen en dan het strand. Het hostel lag wel wat ver uit het centrum helaas. Ben nadat ik mijn spullen gedumpt had een rondje gaan doen door het centrum en ’s avonds hadden ze in met het hostel ‘Big Night Out’. Ben mee gegaan maar ik had alleen wat verkeerd gezelschap die zich nergens een beetje kon vermaken dus dat was wel jammer. De volgende dag ben ik naar de Q1 toren gegaan. Het hoogste flatgebouw ter wereld dat bewoont wordt. Daar van het uitzicht genoten en daarna naar het strand gegaan. Die avond bij het hostel met wat mensen aan de praat geraakt dus nog even gezellig gezeten. Ik wilde in Sydney graag naar Wet ’n Wild, een waterpretpark maar omdat het er niet van gekomen was en ik wist dat er nabij Surfers Paradise ook 1 was had ik gepland om daarheen te gaan. De jongen van de receptie adviseerde me vroeg heen te gaan. Dus oké, ik stond daar om negen uur ’s ochtends, ging het park pas om tien uur open… en bedankt! Het was een mooi pretpark met een hoop gave glijbanen. Het was alleen erg jammer dat bijna de helft voor minimaal twee personen was dus kwam ik uiteindelijk een beetje bedrogen uit. Het was ook niet erg slim om daar alleen heen te gaan eigenlijk. Mijn voeten ook nog bijna verbrand omdat die stenen ontzettend warm worden door de zon. Toen op een strandbed gaan liggen waar ik nog op in slaap ben gevallen en door een vrouw wakker werd gemaakt omdat ze niet wilde dat ik zou verbranden, toch aardig. De volgende dag was het alweer tijd om uit te checken. Mijn bus ging pas om kwart voor 7 ’s avonds dus had ik nog de hele middag om lekker op het strand te liggen en dat heb ik dus ook gedaan. Wilde eigenlijk nog even langs een sportschool maar daar kon ik niks doen omdat ik geen schoenen maar slippers aan had. Daar kun je dus een bekeuring voor krijgen hier… snap dat t niet geheel zonder risico is als je wat op je teen laat vallen maar blijft eigenlijk verantwoordelijkheid lijkt mij en om daar dan een boete voor te geven als je dan met slippers sport?
Volgende stop: Brisbane. Het was een klein stukje met de bus. Ik kwam er om 8 uur aan en het was een goed kwartiertje lopen met al mijn bepakking naar het hostel. Op mijn kamer lag er al 1 te slapen en de ander met haar laptop die geen spier vertrok dat ik binnenkwam. Dus de sfeer was al ontzettend gezellig op de kamer. Gelukkig kreeg ik daarna een Canadees en een Schot op de kamer die wel gezellig waren. De volgende dag gaven ze vanuit het hostel een stadswandeling. Wilde toch de stad wel zien dus leek me een goede gelegenheid. Een oude man van Brisbane Greeters was onze tourguide. Het was uiteindelijk een wandeling van een goede 4 uur. Daarna nog even door het centrum gelopen en toen weer terug naar het hostel. Daar even lunch gemaakt en toen echt op jacht naar een sportschool. Daar meteen maar even 3 uur doorgebracht en toen ik ergens rond half 9 weer terug was in het hostel even eten voor mezelf gemaakt en daarna maar naar bed gegaan.
De volgende dag zou een memorabele dag worden. Ik was vroeg wakker en de zon scheen volop. Het was warm. Ik ging maar even bij het zwembad in de zon liggen. Later die dag ben ik naar het centrum gelopen om wat te halen. Het was nog steeds erg warm totdat ik aan de kassa sta af te rekenen en de man achter de kassa mij succes wenst met naar buiten gaan. Ik wist niet waarom, bleek het aardig te regenen buiten. Shit, dus ik dacht van naja dan maar nat naar het hostel want ik zou om 6 uur gaan bowlen met het hostel en het was 5 uur verzamelen. Dus ik loop door de regen en ik was nog geen 2 blokken verder of het begint onwijs hard te regenen en hard te waaien. Ik bleef maar staan want ik zag iemand op straat bijna gevloerd worden door de wind. Het duurde niet lang of de hel brak los. Hagelstenen groter dan pingpong ballen vlogen om m’n oren en op een gegeven moment kon ik de overkant van de straat amper zien. Er ging van alles door de lucht. Op een gegeven moment maar ergens naar binnen gegaan om te schuilen. Daar moest ik op een gegeven moment ook weer uit omdat ze de deuren gingen sluiten omdat de putten overstroomden en het water zo naar binnen liep. Toen het ergste wel voorbij was en het nog alleen behoorlijk regende ben ik maar gaan lopen. Had bijna wel kunnen zwemmen. Veel stukken waren overstroomd en het water stond tot boven mijn enkels. Ik zag een taxi met een compleet doorgeslagen achterruit, bomen omgewaaid en complete dakgoten die op straat lagen. Doorweekt aangekomen in het hostel was daar ook aardige schade. Ze hadden een grote paal buiten staan daar waren de logo’s compleet van verdwenen en boven waren alle ruiten wel stuk door de hagel. Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt. Het leek wel alsof ik op een filmset stond. Op het nieuws bleek het de ergste storm in 30 jaar geweest te zijn. Op de heenweg naar het centrum zag ik wat mannen met camera’s staan. Geen idee waar voor die er stonden toen maar toen ik terug liep door de regen was het wel duidelijk. Die wisten wat er ging gebeuren. Die avond maar even m’n was gedaan en met een kamergenoot in de stad nog wat wezen drinken.
Vrijdag moest ik er vroeg uit want ik had de bus van kwart voor 8 om naar Australia Zoo te gaan. In de bus begon het al te regenen en de hele dag heeft het wel geregend eigenlijk met droge perioden tussendoor, dat was wel een beetje jammer maar verder heb ik wel enorm genoten. Australia Zoo is de dierentuin waar Steve Irwin vroeger gewerkt heeft en nu staat de hele dierentuin eigenlijk wel in het teken van hem. Ze hebben er een hoop krokodillen, kangoeroes en koala’s. Dan heb je nog een stukje Azië en Afrika met onder andere tijgers, giraffes en neushoorns. Ik was er van 9 tot half 4 en dat was wel goed eigenlijk. Heb alles kunnen zien en nergens voor hoeven haasten. Nog twee showtjes meegepakt waar 1 van in het ‘crocoseum’ die helaas wel een beetje gemaakt was. Doen alsof die krokodil heel gevaarlijk was maar het trucje hebben ze natuurlijk al 10000 keer gedaan en die krokodil weet ook wel dat hij gewoon eten krijgt. Maar desalniettemin wel leuk om te zien.
Om tien voor vier weer de bus gepakt naar de volgende stop: Mooloolaba. Ze zijn inderdaad nogal origineel in hun plaatsnamen. Mooloolaba bevindt zich aan de sunshine coast en schijnt het meest geschikte klimaat te hebben om te wonen. Ik was best wel moe dus heb een broodje gescoord en ben vroeg naar bed gegaan. De volgende dag had ik niet zozeer plannen maar ze hadden hier fietsen en surfboards die je kon pakken. Dus ik dacht met de fiets een rondje te maken en even bij het strand te kijken hoe de golven waren. Het stuur van die fiets zat al behoorlijk los, ik moest aan de verkeerde kant van de weg fietsen wat ik natuurlijk nog nooit gedaan had en de ketting lag er al gauw genoeg naast waardoor het een heel kort rondje is geworden. Daarna maar een surfplank gepakt en voor de derde keer hier gaan surfen. Dat ik al op die plank ging liggen had ik het gevoel dat ik niet bleef drijven op dat ding. En ik kon ook mijn balans niet heel goed houden en de eerste golf die ik pakte maakte mijn board meteen een snoekduik het water in. Begon dus al goed. Daarna ging het niet veel beter en nam ik even een pauze en ging ik even in het zonnetje liggen. Daarna weer geprobeerd en peddelen met dat ding en er op blijven liggen ging nu wel iets beter maar nu waren de golven opeens pleite. De eerste golf waarvan ik dacht dat die wel goed zou zijn ging natuurlijk niet van een leien dakje. Ik moest daarna wel weer terug peddelen en ja hoor, golf na golf kwam opeens mijn kant op en niet de minste waardoor ik steeds van mijn plank af werd gegooid en weer terug op het strand aanspoelde. Dus toen was ik er echt klaar mee. Heb mijn spullen gepakt en ben terug naar het hostel gelopen. Ik had toen echt een haat aan surfen maar het is natuurlijk ook een kwestie van oefenen en ik had niet het beste surfboard. Misschien ergens nog maar eentje huren en dan vragen wat er wel bij me past. Misschien eentje met ankers dat ik er wel op kan blijven liggen. Verder die dag een rondje gelopen en gekeken wat ik de volgende dag kon doen. Een zeiltochtje leek me wel leuk maar die was al helemaal volgeboekt en uiteindelijk had ik een Dolphin Discovery Lunch Cruise geboekt voor de volgende dag. Die middag nog een cheeseburger gescoord bij een Irish Pub en een broodje bij de Subway. Die avond nog een paar potjes pool gespeeld met wat mensen hier.
De volgende dag ging ik de bus pakken naar Noosa want daar zou dinsdag mijn Fraser Island tour beginnen. Omdat ik sneller reis dan dat ik schrijf ga ik het voor nu hierbij laten, dit is wel even genoeg leesvoer denk ik. Tot nu toe is het in ieder geval een ontzettend mooie en gave ervaring en kijk ik uit naar de rest van mijn trip!
Cheers!
Voordat ik vanuit Sydney ben vertrokken nog even gezellig gezeten met Lars, Mike en de Canadees en Brit die op dezelfde kamer lagen. Waren erg gezellige mensen. De Brit kletste de oren van je kop maar vertelde wel boeiend. Hij werkte als accountant bij Allianz in Londen en wist daar de mooiste verhalen over te vertellen. Hij deed ook als enige de pensioenen bij Allianz voor dat kantoor. Je zou denken dat de verzekeringswereld echt dead boring zou zijn maar hij wist er wel leuk over te vertellen. Dan kom je er achter dat Allianz de grootste verzekeraar ter wereld is, dat ze Duits zijn (wist ik niet), dat hun vermogen groter is dan dat het hele verenigd koninkrijk, dat de directie in Duitsland zijn privé vliegtuig heeft die ze als eerst in het Verenigd Koninkrijk hebben laten landen omdat ze er dan minder belasting over betalen omdat je over een vliegtuig de belasting betaald waar hij het eerste land (wist ik ook niet) en dat hun grootste inkomsten bron niet zorgverzekeringen zijn, geen autoverzekeringen en ook niet de pensioenen maar wel de onderzeeërs, wist ik dat ook weer. Zo kan een verhaal over verzekeringen opeens toch best interessant worden en voordat je het weet ben je zo een paar uur verder.
Om 11 uur zou de bus vertrekken vrijdag naar Coffs Harbour. Daar zou ik 7,5 uur later aankomen. Toch gelukkig nog 3 a 4 uurtjes kunnen slapen in de bus. Het hostel was een half uur lopen, niet te doen dus met 3 tassen. Gelukkig moest er ook iemand anders naar dat hostel en had een ander al een taxi gebeld dus dat kwam mooi uit! De receptie was nog niet open dus heb mijn backpack daar gedropt en ben op strand gaan liggen om van de opkomende zon te genieten. Was een mooi gezicht en het was heerlijk rustig op strand en om 7 uur wel al behoorlijk warm. Onderweg naar het strand hoorde ik een vogel die een soort starwars geluid maakte, echt heel bizar. Ik wilde de paar dagen alvast een beetje inplannen die ik daar was en ik zag dat je een mountainbike downhill tourtje kon doen dus dat leek me wel wat. Kreeg ik een vrouw aan de lijn die zei dat ze geen plek meer had voor de volgende dag en toen ik vroeg naar vandaag werd er opgehangen… oké geen mountainbike tourtje dus. Zag ook nog dat je in de buurt kon raften en ook nog walvissen kijken dus ik ben bij de receptie daar naar gaan vragen en zij vertelde me dat het bedrijf van de mountainbikes allang gestopt was, het raften niet gebeurd voorlopig, er nergens mountainbikes in de buurt verhuurd worden en het walvissenseizoen al voorbij was… Oké dat was Coffs Harbour. Ben die dag naar muttonbird island gelopen wat wel mooi was. Wilde daarna naar the Big Banana maar dat was veels te ver lopen kwam ik halverweg lopen dus maar rechtsomkeert gemaakt naar het hostel. Nog een rondje door het plaatsje gedaan maar dat was helemaal uitgestorven dus vroeg me eigenlijk wel een beetje af waar ik was beland. ’s Avonds op de bank gaan zitten waar ik om 8 uur in slaap viel en om 11 uur weer wakker werd. De volgende dag geen idee wat ik moest doen eigenlijk dus ben maar een stukje gaan wandelen en uiteindelijk in de botanische tuinen beland wat best wel mooi was. ’s Middags op een strandbed aan het zwembad gelegen en vroeg naar bed gegaan want moest de volgende dag weer vroeg op want dan zou de bus mij naar Byron Bay brengen. De avond ervoor een jongen uit Zwitserland ontmoet die ook dezelfde bus moest hebben dus konden we samen met de taxi, dat scheelt weer in de centen! Backpackers life eh?! Het was meen ik een busrit van 3 a 4 vier uurtjes dus dat was wel goed te doen. Daar in het Nomads hostel aangekomen wat er erg goed uit zag en ook gezellig met een mooie binnenplaats. Die middag maar meteen uitgezocht wat ik zou gaan doen en alles gepland. Ik wilde naar de vuurtoren lopen maar zag dat ze vanuit het hostel een lighthouse walk deden dus ben daar mee gegaan. Had misschien wel beter geweten als ik wist dat onze ‘tourguide’ echt straalbezopen was. Uiteindelijk was het wel gezellig en het was een mooie wandeling en ook weer wat anderen van het hostel ontmoet. Nog op het meest oostelijke punt van Australië gestaan en onderweg terug naar het hostel mijn eerste slang gezien en nog een paar hagedissen die daar best veel rondlopen. Na de wandeling kwam ik terug in het hostel waar ik voor het eerst mijn kamergenoten aantrof. Twee Duitsers, een Ier en twee uit Zweden wat een stelletje was ondanks dat het soms wel dik in de 20 graden was, toch elke nacht samen op een 1 persoonsbed sliepen… Je moet er wat voor over hebben he?! Ik ben bij de Duitsers en Ier aangehaakt en hebben ’s avonds gegeten bij de Cheeky Monkeys voor 5$ en nog met een gratis drankje, wat een feest! Daar dacht ik elke dag wel te gaan eten. Je moest alleen wel een kaartje meebrengen die je bij een reisbureau kon krijgen maar dan moest je wel interesse tonen voor een tourtje via hen. Daarna terug gegaan, ons vermaakt in het hostel met wat bierpong en toen weer terug naar de Cheeky Monkeys om uit te gaan. Al met al wel een gezellige avond. De volgende dag had ik gepland om mijn eerste duik te gaan doen. Ik moest er om half tien zijn en eerst kreeg ik een introductie filmpje te zien en moest ik een vragenlijst invullen en hun uitsluiten van enige aansprakelijk omdat ik er maar van bewust moest zijn dat het wel dodelijk kon zijn… afijn! Eerst mocht ik even oefenen in het zwembad wat ik wel fijn vond want ademen door zo’n mondstuk was toch een hele andere beleving zonder dat je door je neus kon ademen. Dus kon ik daar even een paar rondjes zwemmen om even te wennen. Wel een geklooi met je Buoyancy want ik ging op en neer in het water. Wat het precies doet zoeken jullie maar op want ik ga dat niet helemaal uitleggen :D Toen mochten we voor het echte werk de zee in. Gingen we eerst met een rubberboot met tien man ofzo het water op (Er gingen een hoop mensen snorkelen, ik was de enige die een introductie duik deed). Hij vaarde best wel hard en ik ben al niet zo’n held wat dat betreft dus dat was al een goed begin. Toen op de plek waar we gingen duiken waren de golven best wel hoog dus ik werd meteen al half zeeziek. Op de boot m’n bepakking aangetrokken en toen achterover het water in. Daar moest ik naar een boei zwemmen waar een touw aanzat waaraan we langzaam in het water zouden zakken. Ik was nog geen twee meter in het water en ik raakte al aardig in paniek omdat het gewoon zo vreemd was en ook die sterke stroming die mij overal heen schudde. Ik voelde me opeens niet meer zo op mijn gemak. Even wat adem gehaald en toen langzaam aan langs het touw naar beneden. Om de meter steeds even je oren laten ploppen om de druk niet te groot te laten worden op je oren. Uiteindelijk beneden aangekomen zag ik de eerste vissen al zwemmen. Grote vissen met van die felblauwe vlekken die haast licht gaven. Ik denk dat we een half uur hebben gedoken. Ik vond het wel ontzettend mooi. Een wobbegong haai gezien, grote manta ray, hier en daar een grote aal verstopt in het koraal en een hoop grote mooie vissen. Omdat het mijn eerste keer was en ik toch nog heel erg bezig was met het zwemmen zelf, het ademen en mijn bepakking kon ik niet echt optimaal genieten van de omgeving maar het was wel een hele mooie ervaring. Ik wil zeker in het Great Barrier Reef nog een keer duiken en wellicht daarvoor ook nog wel een keer. Ik was wel de rest van de dag nogal ontstemd omdat ik er gewoon nogal door verbouwereerd was. Weet niet of ik de instructrice wel de indruk heb gegeven dat ik het wel echt leuk vond…
Woensdag had ik een ‘rainforest mountainbike tour’ gepland. Onze tourguide Tim, haalde mij op om tien uur met een grote Jeep met een zooi mountainbikes op de trailer. Na mij stapte een jongen in van eind 20/ begin 30 uit de U.S. die hier op vakantie was 3 weken. Daarna werden er vier meiden opgehaald van mijn leeftijd. Dan vraag ik me toch altijd weer af hoe ze op het idee komen om zo’n tour te doen. Na een half uurtje rijden kwamen we bij de Minyon Falls aan. We waren aan de binnenkant van een miljoenen jaren oude krater beland. Het idee was wel gaaf alleen er was niks meer van te zien want het was nu allemaal regenwoud. Het eerste stuk parcours wat we deden – deed het met 2 anderen want de rest koos voor het makkelijke stuk – was een smal en behoorlijk lastig stuk. Heel veel gladde stenen, stronken van bomen en stukken waar je wel af moest stappen omdat je weggleed of dat er een opstap was van 50 cm. Net eigenlijk even te moeilijk om lekker doorheen te komen omdat je best wel eens moest afstappen. Die anderen liepen meer dan dat ze fietsten volgens mij, die Amerikaan liep alleen maar te klagen dat het niet te doen was. Toen stapte ik even af om te wachten op die andere twee en zag ik wat zwarts op mn been wat bewoog. Leuk, bloedzuigers! Ik had er nog 6 op mn lijf zitten dus die er allemaal snel afgeschoten. Toen zag ik in een gaatje wat bewegen en uit nieuwsgierigheid maar even een steel van een plant ingeprikt waarna er allemaal gigantische mieren uit kwamen met mega kaken die het nu op mij gemunt hadden dus ik ben maar even verderop gaan staan. Toen ik die Amerikaan vertelde over die bloedzuigers wist hij niet wat hem overkwam en ging ie als een bezetene op zijn been inslaan om dat ding weg te krijgen. Hilarisch gezicht. Hij had van zijn leven nog nooit een bloedzuiger gezien, hij wist het alleen te refereren aan de film Stand by me die later die dag dus ook nog vaak genoeg onderwerp van gesprek was. Na dat stuk voegden we ons weer bij de anderen en daarvan zag ik al 1 gezicht zo staan dat ik wist dat zij er al geen zin meer in had, top! Daarna konden we een ander rondje doen wat veel beter te doen was en ik ook de snelheid wat op kon schroeven om het een beetje spannend te maken. Daarna zei hij dat ik ergens omhoog kon gaan, en dan omdraaien voor de afdaling. Hij zei niet verder dan tien minuten… Tien minuten omhoog fietsen??? Nou inderdaad, na vier minuten was ik al aardig moe en ben ik maar omgedraaid. Daarna zijn we naar een plek gefietst waar we even een verfrissende duik konden nemen en een broodje konden eten. Toen ik daarna weer op de fiets stapte wilde ik eigenlijk meteen het liefst weer terug naar de auto; mijn kont deed zo’n pijn! Gelukkig ging het na enige tijd wel weer. Hij vroeg wie er een makkelijk pad wilde doen en wie er een moeilijke klim wilde doen waarna een aardige daling volgde van een kilometer of drie. Eigenlijk had ik zoiets van ik doe lekker makkelijk, terug naar de auto. Maar twee wilden die klim wel doen dus ja dan laat ik me niet kennen. Die klim was echt genadeloos. Hij had het over 19%. Dat is echt stijl en dat ik boven was kon ik wel janken zo uitgeput was ik en zo verzuurd waren mijn benen. Die vent ook weer blij dat ie mij eindelijk had uitgeput. Die andere twee waren na 10 meter al maar gaan lopen. Daarna eigenlijk alleen maar downhill stukken gedaan wat echt wel gaaf was. Één stuk was echt wel gaaf, ontzettend stijl met de kans om behoorlijke sprongen te maken waarbij ik met de tweede al te enthousiast werd en bijna van mijn fiets af stuiterde. Daarna met de auto nog ergens naar boven gereden waarna we ook weer naar beneden konden zoeven. Het laatste stuk was asfalt dus daar kon je echt heel hard op gaan. Een zware maar erg leuke dag. Ik had eigenlijk afgesproken met mijn kamergenoten nog uit te gaan maar eigenlijk had ik zoiets van ik ga meteen naar bed toe! Ik was kapot. Om negen uur mijn bed toch maar keer uitgekomen en toch met ze meegegaan om uit te gaan.
De volgende dag waren mijn kamergenoten vertrokken en ik ben uiteindelijk naar het strand gedaan en ’s middags nog een tukkie gedaan. Rustig dagje gehad. De volgende dag nog een stukje hardgelopen en de rest van mijn reis een beetje uitgeplozen. Dat ik terugkwam van het eten werd ik gevraagd door een kerel om met zijn groepje mee uit te gaan. Waren 5 mensen uit Sydney waar ik een erg leuke avond mee gehad heb. Een kerel, Shane, zei nadat ik zei dat ik nabij Amsterdam woon dat hij van iedereen hoorde dat het niet Amsterdam was maar AmsterDAMNED! Dat was wel komisch en daarna kreeg ik de naam Amsterdam. De volgende dag mijn spullen gepakt want de volgende stop was Surfers Paradise. Toen ik Surfers Paradise binnenreed had ik echt wel een beetje een Miami gevoel. Mooi weer, palmbomen, allemaal mooie hoge flatgebouwen en dan het strand. Het hostel lag wel wat ver uit het centrum helaas. Ben nadat ik mijn spullen gedumpt had een rondje gaan doen door het centrum en ’s avonds hadden ze in met het hostel ‘Big Night Out’. Ben mee gegaan maar ik had alleen wat verkeerd gezelschap die zich nergens een beetje kon vermaken dus dat was wel jammer. De volgende dag ben ik naar de Q1 toren gegaan. Het hoogste flatgebouw ter wereld dat bewoont wordt. Daar van het uitzicht genoten en daarna naar het strand gegaan. Die avond bij het hostel met wat mensen aan de praat geraakt dus nog even gezellig gezeten. Ik wilde in Sydney graag naar Wet ’n Wild, een waterpretpark maar omdat het er niet van gekomen was en ik wist dat er nabij Surfers Paradise ook 1 was had ik gepland om daarheen te gaan. De jongen van de receptie adviseerde me vroeg heen te gaan. Dus oké, ik stond daar om negen uur ’s ochtends, ging het park pas om tien uur open… en bedankt! Het was een mooi pretpark met een hoop gave glijbanen. Het was alleen erg jammer dat bijna de helft voor minimaal twee personen was dus kwam ik uiteindelijk een beetje bedrogen uit. Het was ook niet erg slim om daar alleen heen te gaan eigenlijk. Mijn voeten ook nog bijna verbrand omdat die stenen ontzettend warm worden door de zon. Toen op een strandbed gaan liggen waar ik nog op in slaap ben gevallen en door een vrouw wakker werd gemaakt omdat ze niet wilde dat ik zou verbranden, toch aardig. De volgende dag was het alweer tijd om uit te checken. Mijn bus ging pas om kwart voor 7 ’s avonds dus had ik nog de hele middag om lekker op het strand te liggen en dat heb ik dus ook gedaan. Wilde eigenlijk nog even langs een sportschool maar daar kon ik niks doen omdat ik geen schoenen maar slippers aan had. Daar kun je dus een bekeuring voor krijgen hier… snap dat t niet geheel zonder risico is als je wat op je teen laat vallen maar blijft eigenlijk verantwoordelijkheid lijkt mij en om daar dan een boete voor te geven als je dan met slippers sport?
Volgende stop: Brisbane. Het was een klein stukje met de bus. Ik kwam er om 8 uur aan en het was een goed kwartiertje lopen met al mijn bepakking naar het hostel. Op mijn kamer lag er al 1 te slapen en de ander met haar laptop die geen spier vertrok dat ik binnenkwam. Dus de sfeer was al ontzettend gezellig op de kamer. Gelukkig kreeg ik daarna een Canadees en een Schot op de kamer die wel gezellig waren. De volgende dag gaven ze vanuit het hostel een stadswandeling. Wilde toch de stad wel zien dus leek me een goede gelegenheid. Een oude man van Brisbane Greeters was onze tourguide. Het was uiteindelijk een wandeling van een goede 4 uur. Daarna nog even door het centrum gelopen en toen weer terug naar het hostel. Daar even lunch gemaakt en toen echt op jacht naar een sportschool. Daar meteen maar even 3 uur doorgebracht en toen ik ergens rond half 9 weer terug was in het hostel even eten voor mezelf gemaakt en daarna maar naar bed gegaan.
De volgende dag zou een memorabele dag worden. Ik was vroeg wakker en de zon scheen volop. Het was warm. Ik ging maar even bij het zwembad in de zon liggen. Later die dag ben ik naar het centrum gelopen om wat te halen. Het was nog steeds erg warm totdat ik aan de kassa sta af te rekenen en de man achter de kassa mij succes wenst met naar buiten gaan. Ik wist niet waarom, bleek het aardig te regenen buiten. Shit, dus ik dacht van naja dan maar nat naar het hostel want ik zou om 6 uur gaan bowlen met het hostel en het was 5 uur verzamelen. Dus ik loop door de regen en ik was nog geen 2 blokken verder of het begint onwijs hard te regenen en hard te waaien. Ik bleef maar staan want ik zag iemand op straat bijna gevloerd worden door de wind. Het duurde niet lang of de hel brak los. Hagelstenen groter dan pingpong ballen vlogen om m’n oren en op een gegeven moment kon ik de overkant van de straat amper zien. Er ging van alles door de lucht. Op een gegeven moment maar ergens naar binnen gegaan om te schuilen. Daar moest ik op een gegeven moment ook weer uit omdat ze de deuren gingen sluiten omdat de putten overstroomden en het water zo naar binnen liep. Toen het ergste wel voorbij was en het nog alleen behoorlijk regende ben ik maar gaan lopen. Had bijna wel kunnen zwemmen. Veel stukken waren overstroomd en het water stond tot boven mijn enkels. Ik zag een taxi met een compleet doorgeslagen achterruit, bomen omgewaaid en complete dakgoten die op straat lagen. Doorweekt aangekomen in het hostel was daar ook aardige schade. Ze hadden een grote paal buiten staan daar waren de logo’s compleet van verdwenen en boven waren alle ruiten wel stuk door de hagel. Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt. Het leek wel alsof ik op een filmset stond. Op het nieuws bleek het de ergste storm in 30 jaar geweest te zijn. Op de heenweg naar het centrum zag ik wat mannen met camera’s staan. Geen idee waar voor die er stonden toen maar toen ik terug liep door de regen was het wel duidelijk. Die wisten wat er ging gebeuren. Die avond maar even m’n was gedaan en met een kamergenoot in de stad nog wat wezen drinken.
Vrijdag moest ik er vroeg uit want ik had de bus van kwart voor 8 om naar Australia Zoo te gaan. In de bus begon het al te regenen en de hele dag heeft het wel geregend eigenlijk met droge perioden tussendoor, dat was wel een beetje jammer maar verder heb ik wel enorm genoten. Australia Zoo is de dierentuin waar Steve Irwin vroeger gewerkt heeft en nu staat de hele dierentuin eigenlijk wel in het teken van hem. Ze hebben er een hoop krokodillen, kangoeroes en koala’s. Dan heb je nog een stukje Azië en Afrika met onder andere tijgers, giraffes en neushoorns. Ik was er van 9 tot half 4 en dat was wel goed eigenlijk. Heb alles kunnen zien en nergens voor hoeven haasten. Nog twee showtjes meegepakt waar 1 van in het ‘crocoseum’ die helaas wel een beetje gemaakt was. Doen alsof die krokodil heel gevaarlijk was maar het trucje hebben ze natuurlijk al 10000 keer gedaan en die krokodil weet ook wel dat hij gewoon eten krijgt. Maar desalniettemin wel leuk om te zien.
Om tien voor vier weer de bus gepakt naar de volgende stop: Mooloolaba. Ze zijn inderdaad nogal origineel in hun plaatsnamen. Mooloolaba bevindt zich aan de sunshine coast en schijnt het meest geschikte klimaat te hebben om te wonen. Ik was best wel moe dus heb een broodje gescoord en ben vroeg naar bed gegaan. De volgende dag had ik niet zozeer plannen maar ze hadden hier fietsen en surfboards die je kon pakken. Dus ik dacht met de fiets een rondje te maken en even bij het strand te kijken hoe de golven waren. Het stuur van die fiets zat al behoorlijk los, ik moest aan de verkeerde kant van de weg fietsen wat ik natuurlijk nog nooit gedaan had en de ketting lag er al gauw genoeg naast waardoor het een heel kort rondje is geworden. Daarna maar een surfplank gepakt en voor de derde keer hier gaan surfen. Dat ik al op die plank ging liggen had ik het gevoel dat ik niet bleef drijven op dat ding. En ik kon ook mijn balans niet heel goed houden en de eerste golf die ik pakte maakte mijn board meteen een snoekduik het water in. Begon dus al goed. Daarna ging het niet veel beter en nam ik even een pauze en ging ik even in het zonnetje liggen. Daarna weer geprobeerd en peddelen met dat ding en er op blijven liggen ging nu wel iets beter maar nu waren de golven opeens pleite. De eerste golf waarvan ik dacht dat die wel goed zou zijn ging natuurlijk niet van een leien dakje. Ik moest daarna wel weer terug peddelen en ja hoor, golf na golf kwam opeens mijn kant op en niet de minste waardoor ik steeds van mijn plank af werd gegooid en weer terug op het strand aanspoelde. Dus toen was ik er echt klaar mee. Heb mijn spullen gepakt en ben terug naar het hostel gelopen. Ik had toen echt een haat aan surfen maar het is natuurlijk ook een kwestie van oefenen en ik had niet het beste surfboard. Misschien ergens nog maar eentje huren en dan vragen wat er wel bij me past. Misschien eentje met ankers dat ik er wel op kan blijven liggen. Verder die dag een rondje gelopen en gekeken wat ik de volgende dag kon doen. Een zeiltochtje leek me wel leuk maar die was al helemaal volgeboekt en uiteindelijk had ik een Dolphin Discovery Lunch Cruise geboekt voor de volgende dag. Die middag nog een cheeseburger gescoord bij een Irish Pub en een broodje bij de Subway. Die avond nog een paar potjes pool gespeeld met wat mensen hier.
De volgende dag ging ik de bus pakken naar Noosa want daar zou dinsdag mijn Fraser Island tour beginnen. Omdat ik sneller reis dan dat ik schrijf ga ik het voor nu hierbij laten, dit is wel even genoeg leesvoer denk ik. Tot nu toe is het in ieder geval een ontzettend mooie en gave ervaring en kijk ik uit naar de rest van mijn trip!
Cheers!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
